Nee, ik heb nog geen rit gedaan met de stoomtrein. Nee, ik ben nog niet naar de ezelboerderij geweest. Nee, ik ben de grens nog niet overgestoken om in het regionaal natuurpark van de Franse Ardennen te gaan wandelen. Nee, ik heb de ruïnes van Dourbes nog niet bezocht. Nee, ook de barrage van de Ry de Rome heb ik nog niet betreden. Nee, Chimay en Maredsous laat ik links liggen…
“Mijn” wandeling
Maar ik kan Oignies-en-Thiérache niet verlaten zonder “mijn” wandeling te doen. Sommigen noemen het dwangmatig want ik doe deze wandeling ook steeds in dezelfde richting, in wijzerzin anders klopt het niet. ‘s Morgens vroeg, op de middag, of met de avondzon, deze variaties ken ik wel. Vaak alleen maar ook met vrienden of de familie. In alle seizoenen. Wanneer de zon schijnt, wanneer het regent, wanneer de wolken dreigen met onweer, met een krachtige wind of een zuiders briesje, in de mist of in de sneeuw. Hetzelfde landschap in dezelfde chronologie maar gewandeld op andere momenten is de beste garantie op ontdekking in de natuur.
Natuurpracht
Je krijgt oog voor de details, wanneer welke bloemen bloeien, zoals de afgelopen maanden: van de overvloed aan sneeuwklokjes, naar de weelde van de bosanemonen, het speenkruid ertussen, een zeldzame boshyacint, de salomonszegel, het overweldigend geel van de brem en zo terug naar de meiklokjes op enkele weken. De kale stammen van de bomen met een geweven tapijt van bladeren eronder, de fiere dennenbomen in alle variaties, het fris groen aan de zwarte stammen van de eik, het weelderig dak van bladeren als een natuurlijke bescherming voor zomerse zon, de schakering van groen en bruin in de prille herfst en altijd het poezelzachte mos. Ook de vogels zingen steeds een ander lied met een baslijn aangegeven door de koekoek en de specht. Kleine borrelende beekjes, zicht op de stoere Maas in het land aan de overkant, het aanzwellende water dat met veel testosteron door het ‘Domaine des Nobertins’ snijdt, de kleine poelen als broeihaard van kikkers, salamanders, en libellen.
18 km wandelplezier
Door al deze variaties is het landschap steeds anders en uniek, je geeft meer aandacht aan de details in het landschap, “into the box” prikkelt de zintuigen meer dan “out of the box”. Nergens kun je zo’n diversiteit ervaren als op deze wandeling. Je moet er wel 18 kilometer de tijd voor nemen en wandelen, als je kan weerstaan aan de mogelijkheid om een kortere lus te nemen. Het lukt mij nooit om een pas af te snijden. Het begin- en eindpunt voor mijn reis is de “kriekenboom” die smaakbommen als wilde kersen schenkt. Wil je dit nu zelf ervaren dan is dit een praktische leidraad. Aan de kerk in Oignies-en-Thiérache start je de wandelroute met als symbool een groen kruis: deze gaat langs ‘Centre de l’Europe des 15’: een monument dat je alleen kan zien wanneer je onderweg de korte weg neemt (nooit gedaan dus). Op een splitsing, waar je de verbinding kan maken met een wandelroute aangeduid met blauw kruis, kies je voor de richting ‘Risque Tout’ in plaats van de afslag naar het monument. Deze weg loopt langs een klein stukje asfalt opwaarts. Hierna volg je het riviertje Ri d’Alyse op de grens met Frankrijk langs het ‘Domaine des Nobertins’. Weersta hier weer aan de eerste afslag maar ga door want het mooiste stuk van de rivier volgt nog, je treedt uit het donkere elfenbos en komt in een open vlakte. Wees hier voorzichtig voor de amfibieënpoel en neem de moeilijkste keuze want hier kan de vermoeidheid al komen kijken. Neen, volg niet het blauwe kruis opwaarts, maar sla de weg in waar de nordic walkers gaan, en ga een zachte glooiing over enkele kilometers opwaarts. Hier heb je de meeste kans om reeën of everzwijnen te zien en voor wie durft is er bijna voor de eindmeet een klein meertje dat voor verfrissing kan zorgen in een hete zomer. Je komt dan terug uit bij de “kriekenboom”. De gelovigen onder ons moeten nog wat verder stappen naar het kerkje, maar voor iedereen is dit een hemelse tocht, telkens weer. En wil je ook overnachten in de natuur, dan zijn er de Forest Cubes van Villages de Vacances d’Oignies. Een wandelkaart kun je daar verkrijgen want is handig voor je eerste keer, daarna wijzen je zintuigen je de weg. Ik groet je hartelijk onderweg.
Comments